KIBA Moment 472 Kijken vanuit een ander perspectief geeft een ander resultaat

We hebben de neiging om wat er nu is als veiliger en beter te ervaren dan een nieuwe stap, een nieuwe ontwikkeling. Als je voor een nieuwe stap staat, lijkt het onbekende eng. Veel mensen kiezen er daarom voor te blijven waar ze nu zijn. Ook al zijn ze daar niet altijd tevreden mee. Een nieuwe stap voelt onzeker en vaak kijk je daarbij alleen naar de gevaren en de onzekerheden dan naar de nieuwe mogelijkheden van zo’n sprong in het onbekende. Maar wat als het nu andersom was? Als je oude situatie de nieuwe stap in je leven zou zijn? Wat zou er dan gebeuren?

Hieronder een prachtige verhaal van Steven Johnson, die ik altijd voorlees als ik het onderwerp Omdenken behandel. Ik hoop dat dit verhaal je uitnodigt om anders te kijken naar je huidige situatie én je nieuwe situatie. Het verhaal komt uit everything bad is good for you: how popular culture is making us smarter. Het gaat zo:

Als games er eerder waren geweest dan boeken….

Stel dat de culturele ontwikkeling andersom was verlopen. En dat games er eerder waren geweest dan boeken. En dat het boek dé nieuwe uitvinding was geweest van deze tijd.

Dan had deze kritiek geklonken:

Door het lezen van boeken krijgen de zintuigen een chronisch gebrek aan prikkels. Boeken zijn alleen maar een dorre reeks woorden op een bladzijde, maar bij de aloude traditie van de computerspelletjes is dat heel anders: het kind wordt een levendige, driedimensionale wereld ingetrokken vol bewegende beelden en muziek, waar het zich in beweegt en die het bestuurt met complexe spierbewegingen.

Boeken werken ook vreselijk isolerend. Terwijl jongeren dankzij de spelletjes al jarenlang complexe sociale relaties met hun leeftijdgenoten onderhouden – waarbij zij samen werelden bouwen en verkennen – dwingen boeken het kind zich terug te trekken op een stil plekje, afgesloten van interactie met andere kinderen. De nieuwe ‘bibliotheken’ die de laatste jaren zijn ontstaan om leesactiviteiten te stimuleren, zijn angstaanjagend om te zien: tientallen jonge kinderen, anders altijd zo levendig en sociaal actief, zitten alleen in een cel stilletjes te lezen, zonder aandacht voor hun leeftijdgenoten.

Maar misschien is het gevaarlijkste van die boeken wel het feit dat ze een vast lineair pad volgen. Je kunt het verhaal op geen enkele manier beïnvloeden. Je gaat gewoon achterover zitten en het verhaal wordt je verteld. Het risico bestaat dat onze kinderen er passief van worden, het gevoel krijgen dat ze machteloos zijn en hun omstandigheden niet kunnen beïnvloeden. Lezen is geen actief, participerend proces; het is een vorm van onderwerping. De boekenlezers van de jongere generatie leren het plot te volgen in plaats van te leiden.

Als vrouwelijk leider kun je deze kennis toepassen door anderen aan te moedigen om te durven vertrouwen op het onbekende en open te staan voor alles wat nieuw en anders is. Net zoals het verhaal laat zien dat we kritiek op boeken zouden hebben als ze later waren uitgevonden dan games, kunnen je je perspectief verbreden en je comfortzone uitdagen. Als leider is het je rol om een omgeving te creëren waarin het veilig is om risico’s te nemen en nieuwe wegen te verkennen. Moedig je team aan om niet alleen te focussen op de gevaren van verandering, maar ook op de mogelijkheden en groeikansen die het met zich meebrengt. Ondersteun hen, zodat ze de kracht, veerkacht en moed ontwikkelen om veranderingen aan te gaan en eigenaarschap te tonen in plaats van passief en vanuit weerstand de gebeurtenissen te volgen.

De vraag bij dit KIBA Moment;

Hoe zou jij je huidige probleem op een andere manier kunnen bekijken waardoor je probleem verandert in een nieuwe kans?
Vragen die je hierbij helpen zijn bijvoorbeeld: wat is de humor van dit probleem? Wat kan ik van dit probleem leren?

Zet het in de reacties hieronder. Ik ben benieuwd naar je antwoord!

Je leest meer over dit onderwerp in mijn bestseller Anders Denken anders Voelen anders Doen en mijn KIBA Kaartenset